วันจันทร์ที่ 20 มิถุนายน พ.ศ. 2554

วิธีการพกและใช้มีดในการป้องกันตัว

ตอนที่ 1

เพื่อนสมาชิกในเว็บ konrakmeed.com ได้ตั้งคำถามไว้ ถึงเรื่องมีดที่เหมาะกับการ “ต่อสู้-ป้องกัน”

ในเครื่องหมายคำพูดนั้น เป็นคำที่ผู้ถามใช้มา ผมเองได้ตั้งข้อสังเกตไว้ว่า
เพื่อสมาชิกท่านนี้เข้าข่ายเป็นพวกกลุ่มเดียวกับผม คือน่าจะเป็นสุภาพชน
ที่มักจะเป็นเหยื่อ มากกว่าเป็นฝ่ายก่อความเดือดร้อน ทำร้ายผู้อื่น

จากการที่ผมอยู่ท่ามกลางคนที่เป็นนักต่อสู้ที่เก่งมาก เก่ง พอใช้
และไม่ค่อยได้เรื่องอย่างผม แต่พอจะสนใจ หรือมีข้อมูล
มีความเห็นเกี่ยวกับมีด ผมจึงอยากรวบรวมเอาไว้ตรงนี้

“มีด”นั้น นอกจากมีอรรถประโยชน์มากมาย ไม่ว่าจะใช้ดำรงชีพ
ใช้เป็นเครื่องมือในการแก้ปัญหาต่างๆในชีวิตประจำวันแล้ว ยังสามารถใช้เป็นอาวุธในการป้องกันตัวด้วย

จากการศึกษาเก็บเกี่ยวข้อมูลจากผู้รู้
ผมอยากทำเป็นข้อสรุปตามความเชื่อของผมเองว่า “มีด เป็นอาวุธลับ”
สำหรับสุจริตชน ทั้งนี้อาชญากรอาจจะเอาไว้ใช้ข่มขู่ ทำร้าย หรือ ฆ่าแกงผู้อื่น แต่สุจริตชนย่อมไม่ทำ
เมื่อแนวคิดข้างต้นเป็นเช่นนั้น ผมจึงอยากสรุปว่ามีดในมือสุจริตชน
สมควรเป็นอาวุธลับ มากกว่าสิ่งอื่นใด เพราะจะเอาออกมาใช้ต่อสู้เมื่อถึงคราวต้องป้องกันสวัสดิภาพของตน
หรือบบุคคลอันเป็นที่รักเท่านั้น แนวคิดเรื่องมีด จึงสามารถนำไปคิดต่อได้ดังต่อไปนี้

มีด ไม่ได้มีความเก่งกาจมากมายจนทำให้ผู้ที่อ่อนแอกว่า
หรือด้อยสมรรถนะในการต่อสู้ด้อยกว่าอีกฝ่ายหนึ่งสามารถเปลี่ยนเป็นการได้เปรียบเสมอไป
และยิ่งอีกฝ่ายหนึ่งรู้ตัวล่วงหน้า ก็อาจจะเอาอาวุธอื่นๆที่หาได้
หรือที่พกพามาออกมาแก้ไขสถานการณ์ และลดข้อเสียเปรียบ
ดังนั้นสุจริตชนที่มักจะอยู่ในข่ายด้อยสมรรถนะกว่า (มิเช่นนั้น คนร้ายคงไม่คิดลงมือ)

ผมเคยอ่านแฟ้มคดีของตำรวจอเมริกาที่ตัดสินใจชักปืนยิงคนร้าย
ที่ถือมีดยืนห่างจากคู่หูของเขา 7 เมตร และขึ้นศาล
แมสซาท อายุบ ผู้เชี่ยวชาญอาวุธศึกษา ได้เข้าให้การช่วยเหลือตำรวจนายนั้น
ด้วยการสาธิตอันตรายจากคนร้ายที่ถือมีดว่าสามารถเข้าทำร้ายตำรวจที่ยืนห่างเพียง 7 เมตร
ได้ภายในพริบตาเดียว (ผมจำไม่ได้ว่ากี่วินาที) ในแฟ้มคดีดังกล่าว ไม่ได้บอกไว้ว่าการสาธิตทำอย่างไร

ภายหลัง ผมได้มีโอกาสพบกับนักต่อสู้มือดีท่านหนึ่ง และผมขอให้แสดงให้ผมดูว่า ระยะ 7 เมตร
เขาสามารถเข้าทำร้ายอีกฝ่ายหนึ่งด้วยมีดได้รวดเร็วแค่ไหน
ภาพที่เห็นการสาธิตคือนักสู้ท่านนั้นกระโดดก้าวยาวๆ 2 – 3 ก้าว
แล้วกระโดดครั้งสุดท้ายก็ฟันคออีกฝ่ายหนึ่งได้ทันที
(นึกภาพการก้าวกระโดดเพื่อชู้ตลูกบาสเก็ตบอลเข้าตะกร้า)

แนวคิดข้างต้นคงจะเป็นข้อมูลได้บ้างว่าระยะห่างแค่ไหนที่สุจริตชนคิดว่าอยู่ในวิกฤติ
และมีดที่เคยคิดว่าเอาไว้ต่อสู้-ป้องกันจะต้องพร้อมในมือ และมีดที่เหมาะสมควรจะมีลักษณะเช่นไร
Dick
ตอนที่ 2

“มีด” ในความหมายของมีดที่ใช้ต่อสู้-ป้องกัน
ในที่นี้ สมควรจะหมายถึงมีดพกเพียงอย่างเดียว
โดยทั่วไป มีดพก น่าจะมีขนาดใบมีดประมาณ 1.5 – 9 นิ้ว
ขนาดความยาวของใบมีดที่นิยมกัน น่าจะมีขนาดตั้งแต่ 1.5 – 4 นิ้ว
ทั้งนี้ในบางประเทศอย่างอเมริกา มีกฎหมายให้สามารถพกมีดได้ไม่เกิน 4 นิ้ว
ดังเรามักจะเห็นมีดจากแหล่งนี้ ส่วนใหญ่มีความยาวไม่เกิน 4 นิ้วจำนวนมาก

มีพก มีทั้งแบบที่พับได้ และแบบพับไม่ได้ หรือเรียกอีกชื่อหนึ่งว่าใบตาย
ฝรั่งเรียกว่า Fixed Blade คือใบมีดพับไม่ได้

มีดพับมีความเด่นตรงที่สามารถทำให้เหลือครึ่งหนึ่งของขนาดความยาว
ในปัจจุบัน มีดพับ มีระบบล็อกกันไม่ให้ใบมีดพับมางับมือคนใช้มีด
และยังสามารถเปิด-ปิดใบมีดได้ด้วยมือเดียวอีกด้วย นอกจากนี้ ยังออกแบบคลิ้ป
ให้สามารถเหน็บกับขอบกางเกง ทำให้การพกพายิ่งสะดวกขึ้นมากมาย

มีดใบตาย มีดใบตาย สำหรับการพกพา และโดยเฉพาะที่เอื้อต่อการใช้ต่อสู้-ป้องกันนั้น
ลักษณะการพกพา มีความสำคัญอย่างยิ่งยวด

ทั้งมีดพับ และมีดใบตาย การพกพาที่แนบเนียน เป็นสาระสำคัญยิ่ง
เมื่อพกพาแนบเนียนแล้ว ยังต้องสามารถเอาออกมาใช้ได้รวดเร็วด้วย

มีดพับที่ดี กลไกการเปิดใบมีดต้องราบเรียบเป้นสำคัญ
ส่วนระบบล็อกใบมีดนั้น ผมคิดว่าระบบล็อกแบบ liner lock ดีที่สุด ทั้งนี้อาจจะไม่แข็งแรงที่สุดก็ตาม

บนพื้นฐานของแนวคิดที่ว่า “มีด คืออาวุธลับ”
มีดพับระบบ Liner lock สามารถเปิด และปิดใบมีดได้แนบเนียนที่สุด
เราได้กล่าวมาก่อนหน้านี้ ว่าระยะปลอดภัย น่าจะอยู่ไกลเกินกว่า 7 เมตร
ดังนั้น หากสุจริตชน เห็นว่า สวัสดิภาพของตนเอง และผู้ร่วมทางอยู่ในอันตราย
การเตรียมพร้อมให้มีดอยู่ในมือเป็นเรื่องสำคัญยิ่ง และถ้าเป็นมีดพับ มีดเล่มนั้นน่าจะถูกเปิดออกแล้ว

มีพับระบบ Liner Lock







ผมได้ยินนักต่อสู้ป้องกันตัวจำนวนหนึ่ง แสดงความเห็นไว้ว่า มีดพับ
ในสภาวการณ์วิกฤติ หรือคาดว่าวิกฤติ นั้น ใบมีดน่าจะต้องถูกเปิดออกเตรียมไว้
เพื่อจะได้แก้ปัญหาได้ทันการ ซึ่งสุจริตชนอาจจะอาศัยช่วงนาทีทอง
จู่โจม-ป้องกันก่อนจะรีบหนีออกจากเหตุการณ์ณ์อันตรายเบื้องหน้าได้ทัน
มีดพับแบบ liner lock เอื้อต่อการเปิด และปิดใบมีดด้วยมือข้างเดียว ไม่ว่าจะอยู่ในท่าใด
ในความหมายของการเป็นอาวุธลับ การเปิด-ปิดใบมีดจะต้องไม่สร้างความแตกตื่นโกลาหน
และไม่เป็นที่สังเกตของคนร้าย ซึ่งมีดแบบนี้ สามารถเปิด-ปิดใบมีดออกได้อย่างแนบเนียน
แม้ว่าจะอยู่ในท่ามือกอดอกอยู่ และยังสามารถปลดล็อกใบมีด พร้อมปิดได้อย่างแนบเนียน
ไม่เป็นที่สังเกต ซึ่งแตกต่างจากมีดแบบอื่นส่วนใหญ่ ที่ไม่สามารถผิดใบมีดได้แนบเนียนเท่า

มีดเชิงต่อสู้-ป้องกัน ไม่จำเป็นต้องแข็งแรงที่สุด แต่ต้องมีระบบที่เชื่อถือได้
ดังนั้นมีดใหญ่ๆ หนักๆ แข้งแรงมากๆ บางครั้งมีลวดลายพรางแบบทหารก็ไม่ใช่เรื่องจำเป็น
ทั้งนี้บางครั้ง สุจริตชนอาจจะคิดว่า มันหนัก มันเป้นภาระจนไม่อยากพกติดตัว
อนึ่งการพกพามีดลักษณะแบบนี้ยังอาจจะเป็นที่สังเกต
และยากต่อการอลุ่มอล่วยจากเจ้าหน้าที่ตำรวจอีกด้วยเมื่อถูกตรวจค้น

ผมอยากสรุปว่า มีดพับที่เหมาะต่อการพกพาเพื่อการป้องกันตัวน่าจะมีลักษณะดังนี้

- เบา พกสบาย
- ดูเรียบร้อย ไม่คุกคาม
- มีระบบที่เรียบลื่น และล็อกที่ไว้ใจได้

ส่วนมีดใบตายนั้น จะน่าใช้ คงต้องอยู่ที่ซองมีด และวิธีพกพา
ซองมีดต้องยากต่อการถูกแย่งชิง ยากต่อการตกหาย หรือตกลงพื้นโดยอุบัติเหตุ
การใช้มีดใบตายนั้น บางครั้งการชัดมีดออกเตรียม อาจจะน้อยกว่ามีดพับ
ทั้งนี้การชักมีดพับออกมาบริหารกลไกภายใต้ภาวการณ์ตื่นเต้นอาจจะทำมีดหลุดมือได้
ซึ่งเรื่องนี้ ไม่เกิดกับมีดใบตาย

นักต่อสู้ด้วยปืนที่เก่ง แนะนำไว้ว่า การเอามือผลักหน้าคนร้าย
หรือทำลายจังหวะก่อนการชักปืนออกมาเป็นสิ่งควรทำ เพื่อเลี่ยงการกอดรัดแย่งชิงอาวุธ
ซึ่งผมเชื่อว่าระบบของมีดก็คล้ายกัน

มีดใบตายที่ดี น่าจะเป็นแบบที่พกพาได้แนบเนียน มีดไม่ตกหาย
ซองมีดเอื้อต่อการชักมีดออกมา ในขณะที่ยากต่อการแย่งชิง ปลดอาวุธ

การพกพามีดใบตายที่น่าสนใจ

การพกพาแบบนี้

โดยส่วนตัวผมเห็นว่ามันอาจจะชักมีดได้รวดเร็ว
และสามารถชักออกมาพร้อมการจู่โจมได้ในจังหวะเดียว แบบที่อีกฝ่ายหนึ่งคาดไม่ถึง
โดยส่วนตัว ผมไม่ชอบเอามากๆ
ผมเดาว่ามันเกิดจากแนวคิดในการแก้ปัญหาที่ปลายเหตุ กล่าวคือ
มีดต่างประเทสจำนวนไม่น้อย มีด้ามมีดที่หนัก และศูนย์ถ่วงอยู่ที่ด้าม
การทำหูเกี่ยวกับเข็มขัดจึงทำได้ยาก นอกจากวิธีนี้เอง จะแก้ปัญหาได้ดี
หากผมจะพกพามีดด้วยวินี้ ผมไม่สามารถมีสมาธิทำอย่างอื่น
เพราะต้องคอยคลำอยู่เรื่อยว่าเจ้ามีดราคาแสนแพงมันยังอยู่ที่เก่าหรือตกหายไปแล้ว



การพกพาแบบเอาด้ามมีดขึ้น ปลายมีดชี้ลง
แบบนี้เป็นแบบมาตรฐานที่นิยมมากที่สุดในโลก และผมคิดว่าแบบนี้น่าจะดีที่สุด
ซองมีดตามภาพนี้ อาจจะมีจุดอ่อนที่อาจจะถุกแย่งมีดจากด้านหลังได้



แบบนี้เหมาะกับการทำงาน หรือเอาไว้เดินป่า



แบบนี้ดีตรงที่มีดอยู่ด้านหน้า ทำให้การระมัดวังไม่ให้ถุกแย่งทำได้ง่ายกว่า



ผมไม่ได้พูดถึงซองมีดที่ทำด้วยหนัง เพราะยังไม่มีรูปตัวอย่าง
ส่วนซองมีดแบบ kydex เป็นงานของ KRM Performance
ในยุคต้นๆ และขณะนี้ ซองมีดพกพาสามารถทำได้สวยงาม ลงตัว
และยังเอื้อความสะดวก สบายในการพกพา ตลอดจนป้องกันการถูกแย่งได้ในระดับหนึ่ง


อ้างอิงจาก   http://www.konrakmeed.com/webboard/upload/lofiversion/index.php?t7365.html

1 ความคิดเห็น: